Essie, Splash of Grenadine

W dzisiejszym poście miałam piać zachwyty nad Essie, Splash of Grenadine. Moje plany zostały jednak pokrzyżowane, ale o tym później.

Wracając do tytułowego essiaka, to piękny różowy fiolet lub fioletowy róż.  Nie mogę się zdecydować, bo widzę w nim w idealnych proporcjach zarówno róż jak i fiolet. Ten kameleon w cieniu pokazuje swoje fioletowe oblicze, w słońcu nabiera różowych tonów. Sprawia wrażenie delikatnie przykurzonego, co wręcz dodaje mu uroku. Nie przeszkadza mu to jednak być żywym, niezwykle kobiecym i przykuwającym uwagę kolorem.

Osobiście długo nie mogłam się do niego przekonać, dlatego w mojej kolekcji pojawił się stosunkowo późno-gdzieś wiosną tego roku, zważywszy, że swoją premierę miał dawno temu,  w kolekcji Resort Summer  2010. Bałam się, że nie będzie do mnie pasował, jednak już po pierwszym użyciu wiedziałam, że się polubimy. Po nałożeniu obowiązkowo dwóch warstw, bez smug i jakichkolwiek utrudnień szybko wyschnął, dając błyszczące wykończenie.

I zapewne nasze „love” trwałoby i trwało… gdyby nie niespodzianka, którą zaserwował mi mój ulubieniec podczas ostatniej współpracy. 

W trakcie wysychania dwóch warstw zaaplikowanych na bazę, w postaci Nail Tek II Foundation, moim oczom ukazywała się z minuty na minutę … coraz większa ilość bąbli.  „Efekt kraterów” odrobinę złagodził top wysuszający  z SH Insta Dri. 

Ale uczucie rozczarowania , wręcz wściekłości zostało. 

Żaden z dużo starszych lakierów Essie w mojej kolekcji nie zachowywał się do tej pory w taki sposób. Oczywiście słyszałam lub czytałam, że zdarzało się to u innych, ale dopóki nie dotknęło mnie to osobiście, chyba nie czułam tego bólu. 

Poważnie zastanawiałam się, czy w ogóle robić zdjęcia i pokazywać je na blogu. 

Popatrzcie sami:

Mojego egzemplarza Essie, Splash of Grenadine nie spisuję jeszcze na straty, pokombinuję z nim i może uda mi się zatrzeć nieprzyjemne wrażenia-bardzo na to liczę.

Swoją drogą, jako essie-maniaczka, od pewnego czasu na temat tej marki mam garść własnych przemyśleń. 

Mam wrażenie, że lakiery Essie nabyte przeze mnie  w ostatnim czasie bardzo straciły na jakości. Buteleczki zakupione dawno temu-ja swoją kolekcję dynamicznie kompletowałam tuż po inauguracji Essie w SP jakieś 2 lata temu- trzymają się dzielnie, a coraz to nowsze nabytki –dobrze, że jest ich zdecydowanie mniej- zaczynają fiksować. Dużo by wymieniać: lakiery, oględnie mówiąc, nie należą do tanich, kolekcje- nie raz, nie dwa- mocno okrojone docierają na nasz polski rynek z ogromnym opóźnieniem, szafy w SP odstraszają bałaganem i świecą pustkami lub rozwarstwionymi, przegrzanymi lakierami. Zdaje się, że biznesy- interesy z firmą  L’Oreal chyba nie wyszły tej marce na dobre. O ile byłam do tej pory skłonna kupować je nawet w standardowej cenie ok. 35 zł, tak teraz zastanawiam się poważnie, za co ja tak naprawdę płacę, nawet w niższej promocyjnej cenie. Cenię Essie za niesamowitą kolorystykę, ale co mi po pięknym kolorze, jeśli w gratisie dostaję bąble?! 

Jestem rozżalona, zdegustowana, trochę zawiedziona i zła, bo ciekawe, ile jeszcze takich niespodzianek czeka na mnie w moim lakierowym zbiorze. Stąd może ta trochę przydługa rozprawa, wybaczcie.

Niemniej sprawie będę przyglądać się bacznie i być może niedługo jeszcze zabiorę głos ponownie. Choć dużo mnie to będzie kosztowało, raczej nie skuszą mnie żadne krajowe promocje i najprawdopodobniej jakiekolwiek następne zakupy z Essie zrobię „za wielką wodą”, najlepiej z ich profesjonalnej oferty.

Czy Wy też czujecie, że Essie ostatnio robi nas w… bąble?!